- intimorate
- intĭmōrātē, adv. [2. in-timor], fearlessly, Vet. Interpr. Iren. 1, 1.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.
PERFECTI — I. PERFECTI dicti a seipsis olim Valentini Dicipuli, uti docet Irenaeus adv. horeses Valentini l. 1. c. 1. Spiritales, qui perfectam cognitionem habent de Deo, semetipsos dicutn. Psychicos autem nos qui sumus ab Ecclesia Quapropter et intimorate… … Hofmann J. Lexicon universale